http://sadece-ikimiz.blogspot.com/
Kardeşimin blogu...
Her türlü keçe siparişleriniz için iletişime geçebilirsiniz.
İletişim için : 0554 503 58 94
sdc2miz@gmail.com
afrezrudi ve defne
20 Mayıs 2013 Pazartesi
13 Mayıs 2013 Pazartesi
Küçük Külüp.. İlk Ana okulu deneyimimiz
Defne 30 aylık oldu...Bakıcımızdan çok memnun olmamıza rağmen anaokuluna geçiş yapmak istedik.
Defne sosyal bir çocuk olmakla birlikte hareketli de.
Yaklaşık 8-9 okul gezdikten sonra Küçük Külüp Çocuk Evleri/Karşıyaka Şubesi'nde karar kıldık eşimle.
Bu okulda karar kılmamızdaki maddeleri şöyle sıralayabilirim;
- Bahçesi var
- Yemek listesi tatmin edici
- Okul temiz ve hijyenik
- İngilizce eğitimi var (play grup için çokta elzem değil aslında ama bu da bir artı)
- Servis ablaları yok, yani servis firmasının elemanları değil okulun öğretmenleri eşlik ediyor serviste çocuklara
- En önemlisi de kızımı bütün öğretmenleri prenses gibi karşılıyorlar, hepsi çok güler yüzlü. İdari kadrosundan tutun, psikologu, öğretmenleri ve tüm çalışanlar hepsi çok güler yüzlü.
- Sürekli olarak psikoloğu var ve sürekli çocukları ve öğretmenleri gözlemliyor.
06 Mayıs 2013 tarihinde başladık. Psikolog Özge Hanım bir hafta yıllık izin kullanmam gerektiğini ve Defne'yi benim getirmemi istedi. İlk iki gün ortalama 1,5 saat tuttular bizi okulda. Bu okulda aklı kalsın, ertesi gün yine gelmek istesin diye yapılan bir taktikmiş. Önce Defne'nin yanına onun yaşıtı bir kız getirdiler ve onunla oynamasını istediler. Kalabalık bir sınıfa adapte olmasındansa bir arkadaşına ve öğretmenine alışmasını istedi ilk aşamada. Ertesi yani 3. gün sınıfa çıkardılar. Önemli olan da kızımı ağlatmadan, o nasıl bir çocuksa, nasıl alışacaksa ona uygun bir metodla okula alıştırmayı denedi. Perşembe ve Cuma günü Defne sınıfla birlikte uyudu ve bolca vakit geçirdi.
Bugün ilk defa onu yalnız bıraktım okula. Arkamdan ağlamadı, İngilizce dersine girerken biraz ağlamış. Psikologda biraz ağlasın bu size olan bağlılığını gösterir demişti. Sanırım yeni bir geçiş biraz gözyaşı dökeceğiz ana kız. Zira ben bugün pek bir duygusalım. Hatta Defne'den daha zor bir durumdayım. Bir haftalık iznimde ben de kızıma çok mu çok alıştım.
Ayrıca okulda öğretmen sayısı fazla. Çocukları karşılayan bir öğretmen var mesela. Bir hafta boyunca herkesi izleme şansım olduğu için dikkatimi çekti. Mesela karşıyalan kişi çocukların okul ayakkabıları giydiriyor ve hiç birini karıştırmıyor. Çantalarını teslim alıyor. Çocuklar tek bir öğretmene bağımlı değil, birçok farklı gülen yüzlü öğretmenle karşılaşıyor, selamlaşıyorlar gün içerisinde. Bol bol öpücük var bu okulda, bol bol da gülücük. Özgüven var, mutluluk var.
Dilerim günler sonra aylar sonra da bu düşüncelere sahip olurum.
En önemlisi de kızım çok mutlu olur okulda.
28 Mart 2013 Perşembe
25 Şubat 2013 Pazartesi
Bol Güneşli İzmir'den Süper Bir Pazar Günü
Şubat ayı olmasına rağmen dün hava mükemmeldi. Eşimi işyerinden çağırdılar, ne yazık ki o bizimle olamadı. Biz de hemen teyzeler ve yiğenler toplandık, kendimi Büyükpark'a attık. Park acayip kalabalıktı, herkes değerlendirmiş olmalı bu güneşli günü...
Çocuk olmak, çocuğunla çocukluğu yaşamak her ikisi de çok güzel.
Çocuk olmak, çocuğunla çocukluğu yaşamak her ikisi de çok güzel.
İlk Oyun Grubumuz : Jou Jou'daydık..
Uzun zamandır bir oyun grubuna götürmek istiyordum Defne'yi.. Ama bu tip aktiviteler hep hafta içi yapılıyor nedense, çalışan anneler hiiiiçç düşünülmeyerek. En sonunda uzun süren araştırmalarımdan sonra Jou Jou'yu bulduk http://www.jou-jou.org/
İyi ki de bulduk, Defnem çok mutlu oldu. Kreş için 3 yaşı bekliyoruz, aslında beklemesekte olucak gibi...
İçeri girdiğimizde, ona kimse bir şey sormadan beni göstererek, "Bu benim annem Arzu, babam Mehmet Ferdi, ben Elif Defne" dedi. . . Benim canım akıllı kızım. 23.02.2013
İyi ki de bulduk, Defnem çok mutlu oldu. Kreş için 3 yaşı bekliyoruz, aslında beklemesekte olucak gibi...
İçeri girdiğimizde, ona kimse bir şey sormadan beni göstererek, "Bu benim annem Arzu, babam Mehmet Ferdi, ben Elif Defne" dedi. . . Benim canım akıllı kızım. 23.02.2013
14 Şubat 2013 Perşembe
14 Şubat Sevgililer Günümüz Kutlu Olsun..
hep yanıbaşımda kal..
dertlendiğimde omuzuna yatayım, uyuyayım sonsuz bir güvenle,
parmakların hep saçlarımın arasında dolansın,
en zor zamanımda bileyim ki zorluklar sen olduğun sürece
acıtmaz,
sen hep en çok beni sev, hep beni benden alan ol.
11 Şubat 2013 Pazartesi
İlk Tiyatro Deneyimimiz ve Sonrası :)
Defnem şu an 27 aylık ve ilk kez 26 Ocak 2012'de İzmir Büyükşehir
Belediyesi Kültür Sanat'a tiyatroya gittik kızımla. Herkes tiyatroya
götürmek için henüz küçük, tiyatro izleme yaşı 4 yaş desede ben
beğeneceğinden hiç bir şüphe duymayarak götürdüm kızımı.
Çok
keyif aldı, çocuklarla birlikte olmak, oyun başlamadan önce ve
bitiminden sonra sahnede çocuklarla birlikte tam da onlara yönelik
hazırlanmış olan müziklerde oynamaktan çok keyif aldı. Tiyatronun
bitimine kadar hiç huzursuzluk çıkartmadan, bol bol gülerek, oyuna
katılarak geçirdik ilk tiyatro deneyimimizi.
İkinci gittiğimiz tiyatro "Kepçaplı Skapetti" oldu, hemen ertesi hafta sonu gittik ona da. Bunda da çok eğlendi kızım, sanırım tiyatroyu sevecek.
Bu fotoğrafı da oyuncuların en küçük izleyicilerden biri olan Defne'yi severlerken çektim.
10.02.2013 Pazar (dün) Ablam Emine, oğulları Berat,Toprak ve ortakokul arkadaşım Nilay ve oğlu Efe ile gittiğimiz tiyatro oyunu "Çirkin Ördek Yavrusu". Karşıyaka Belediyesi'nin ücretsiz olarak sergilediği bir oyun. Oyuncularının çoğu çocuktu ve çok etkileyiciydi. İzlemeye değer. Bu arada ben de çok beğeniyorum çocuk tiyatrolarını, keyifle izlediğimi farkettim :)
Tavsiyem çocuklarınızı tiyatroya götürmek için 4 yaşlarının dolmasını beklemeyin, 2 yaş gayet doğru bir yaş bence. Diğer aktivitelerimizde görüşmek üzere.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)