23 Şubat 2012 Perşembe

ben onun hayatının hasretindeyim...


Defne 15 aylık oldu, hızla büyüyor...

Bu aralar beni "ben onun hayatının neresindeyim?" sorusu sardı...

Ben onun hayatının hasretindeyim...

Şu zamana kadar onu bırakıp işe gelmek zor değilmiş bunu anladım. Şimdi az da olsa konuşmaya başladı. Artık arkamdan "anne, anne, anne" diye gitme der gibi ağlıyor.

Bundan sonra sanırım hayat bana daha zor olucak.

Herşey senin için Kelebeğim... Herşey bizim için...

İlerde belki okursun bu yazdıklarımı, ben her gün işten eve döndüğümde içimden bugün de kavuştuk diye şükrediyorum annecim.

Seni çok seviyorum benim eğlenceli zıpırımm..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder